Άρθρο στα Πρακτικά του 7ου Τακτικού Συνεδρίου της Ελληνικής Κοινωνιολογικής Εταιρείας

Μόλις αναρτήθηκε ο Τόμος των Πρακτικών του 7ου Τακτικού Συνεδρίου της Ελληνικής Κοινωνιολογικής Εταιρείας-ΕΚΕ (Hellenic Sociological Society) “Κοινωνίες μετά την κρίση, κοινωνίες χωρίς κρίση;” στον οποίο δημοσιεύθηκε το κείμενο των Δρ Ιωάννα Τσίγκανου, Δρ Αναστασία Χαλκιά & Μάρθα Λεμπέση “ΣΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟΙ (ΑΠ)ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΡΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ” με πορίσματα της έρευνας που διεξήχθη από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών – ΕΚΚΕ και το Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος
Ο τόμος είναι προσβάσιμος εδώ, στην ανανεωμένη ιστοσελίδα της ΕΚΕ: https://www.hellenicsociology.gr/ekdoseis/praktika-7oy-taktikoy-synedrioy?fbclid=IwAR1ZtGBdy3YcMfrCSz_GBKNbYiRi3OfHLEf3aydSVxaogfhCzTgQRjv-Gy4
“ΣΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟΙ (ΑΠ)ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΡΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ”

Δρ Ιωάννα Τσίγκανου

Διευθύντρια Ερευνών, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, jtsiganou@ekke.gr

Δρ Αναστασία Χαλκιά

Κοινωνιολόγος, Διδάσκουσα, Δι-ιδρυματικό ΠΜΣ “Media and Refugee/ Migration Flows”, NKUA/UAegean,

a.chalkia@media.uoa.gr

Μάρθα Λεμπέση

Κοινωνική Ερευνήτρια, ΜΔΕ Εγκληματολογίας, Διευθύντρια του

Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος,

marthalempesi@e-keme.gr

Με την εισήγησή μας επιθυμούμε να συμβάλλουμε στον προβληματισμό γύρω από τη σχέση βιώματος και γυναικείου σώματος στη βάση δεδομένων από πρόσφατη ποιοτική έρευνα την οποία εκπονούμε σε πληθυσμό γυναικών προσφύγων από τη Συρία. Τα δεδομένα μας βοηθούν να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους το βίωμα όχι μόνο εγκιβωτίζεται στο σώμα αλλά και αναδύεται αξιοποιώντας εκφραστικά (expressive), εργαλειακά (instrumental) και συμβολικά (symbolic) μέσα. Μας βοηθούν επίσης να κατανοήσουμε τη “γυναικεία φύση” και θέση εντός της γενικότερης προσφυγικής εμπειρίας. Επιπρόσθετα, τα δεδομένα της έρευνάς μας υποδεικνύουν τους τρόπους με τους οποίους το γυναικείο σώμα εγκολπώνει κοινωνικά βιώματα και ρόλους, ενσωματώνει αλλά και ανθίσταται σε κυρίαρχες κοινωνικές πρακτικές, ως αυτόνομο ερευνητικό υποκείμενο.  Με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτει μοναδικές πληροφορίες στην ερευνήτρια για το κοινωνικό συγκείμενο σε ακραίες κοινωνικές καταστάσεις και συνθήκες όπως είναι η επιβολή της βίας του πολέμου. Ερμηνεύοντας τις σωματικές υποστασιοποιήσεις των κοινωνικών βιωμάτων των ερωτώμενων γυναικών του πληθυσμού μας μπορέσαμε να ιχνηλατήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια παραστάσεις και αναπαραστάσεις για τον κοινωνικό ρόλο της γυναίκας στην αναπαραγωγική διαδικασία καθώς και όψεις ανδρικής επικυριαρχίας που συνήθως εντοπίζονται σε κοινωνικά ‘άβατα’, σε περιοχές της κοινωνικής πραγματικότητας αλλά και της γνώσης ‘περίκλειστες’. Εν κατακλείδι η ερευνητική μας εμπειρία καταδεικνύει ότι οι πολιτισμικές διαστάσεις της ‘διάκρισης κατά φύλο’, δείχνουν περισσότερο αυτά που ενώνουν παρά όσα χωρίζουν πολιτισμικά διαφοροποιημένους πληθυσμούς.

 

Add Comment