'
'Δημοσιεύθηκε στο Συλλογικό Τόμο «Διεπιστημονική προσέγγιση των επιπτώσεων της πανδημίας Covid-19» (επιμέλεια: Ανδρομάχη Μπούνα-Βάιλα & Ευστράτιος Παπάνης, εκδόσεις ἡδυέπεια) το άρθρο των Μάρθα Λεμπέση, Δρ Ιωάννα Τσίγκανου & Δρ Αναστασία Χαλκιά με τίτλο «Εγκλεισμός και εγκλωβισμός σε καιρούς πανδημίας: Τρεις γενιές γυναικών ομιλούν για το βίωμα και τις συνέπειες της ‘καραντίνας’» στον οποίο παρουσιάζεται μέρος των ευρημάτων από την έρευνα που διεξήχθη από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών – ΕΚΚΕ και το Κέντρο Μελέτης του Εγκλήματος.
Τίτλος:
Εγκλεισμός και εγκλωβισμός σε καιρούς πανδημίας:
Τρεις γενιές γυναικών ομιλούν για το βίωμα και τις συνέπειες της ‘καραντίνας’
Μάρθα Λεμπέση, Κοινωνιολόγος-ΜΔΕ Εγκληματολογίας, Διευθύντρια ΚΕΜΕ
Δρ Ιωάννα Τσίγκανου, Διευθύντρια Ερευνών, ΕΚΚΕ
Δρ Αναστασία Χαλκιά, Κοινωνιολόγος, διδάσκουσα, ΕΚΠΑ
Περίληψη
Ο εγκλεισμός (‘καραντίνα’) κατά το πρώτο κύμα κορωνοϊού στην Ελλάδα και συγκεκριμένα την Άνοιξη του 2020 υπήρξε μία καινοφανής εμπειρία με πολλαπλές συνέπειες στο ατομικό και κοινωνικό πεδίο. Στο παρόν κείμενο παρουσιάζεται μέρος των ευρημάτων της ποιοτικής έρευνας που διεξήχθη σε πληθυσμό γυναικών ο οποίος αποτελείται από τρεις διαφορετικές ηλικιακές ομάδες γυναικών μέσω διενέργειας ποιοτικών συνεντεύξεων. Η ανάλυσή μας επικεντρώνεται στο βίωμα της «καραντίνας» και της ενσώματης διάστασής του μέσα από την απομόνωση και την ακινητοποίηση. Ο λόγος των γυναικών αναδεικνύει ανά γενιά τις ιδιαίτερες διαστάσεις του περιορισμού της ελεύθερης μετακίνησης, τη βίαιη διασάλευση του βίου και την (επαν)εφεύρεση του εαυτού εντός «δυστοπικών» συνθηκών. Περαιτέρω, αποτυπώνεται η νέα διάσταση του «οίκου» ως ενός τόπου περίκλειστου εντός ενός εξίσου περίκλειστου, υπαρκτού αλλά και κατασκευασμένου συμβάντος, αυτού της πανδημίας, όπου η εμπειρία του βίου απεδαφικοποιείται και ανατοποθετείται γεωγραφικά, κοινωνικά και προσωπικά.