Τα εγκλήματα κατά ζωής απασχολούν με εκτενή ρεπορτάζ τα ΜΜΕ, αποτελούν παράλληλα αντικείμενο διερεύνησης της επιστημονικής κοινότητας και προβληματίζουν το κοινό. Τόσο στα ελληνικά όσο και στα κυπριακά ΜΜΕ η απεικόνιση εγκλημάτων είναι σχεδόν καθημερινή. Γι’ αυτό απαιτείται εκπαίδευση και συνεχή επιμόρφωση των αστυνομικών και δικαστικών συντακτών, καθώς και εποικοδομητική συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές προκειμένου η ενημέρωση του κοινού να είναι ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη, να μην προκαλεί σύγχυση, ούτε «ηθικό πανικό». Απαραίτητη επίσης η γνώση των άρθρων του Ποινικού Κώδικα για τα εγκλήματα που απασχολούν το αστυνομικό και δικαστικό ρεπορτάζ.
Ο Ποινικός Κώδικας κάθε χώρας εμπεριέχει τα πιο ειδεχθή εγκλήματα που μπορούν να διαπραχθούν καθώς και την ποινή που επισύρει το κάθε ένα από αυτά στην περίπτωση που κάποιος καταδικαστεί ως ένοχος. Στην Κύπρο, ο Ποινικός Κώδικας χωρίζεται σε κατηγορίες και ίσως η πιο συγκλονιστική κατηγορία είναι τα αδικήματα εναντίον προσώπων. Κυριότερα αυτών είναι ο φόνος εκ προ μελέτης και η ανθρωποκτονία. Οι ποινικές υποθέσεις που αφορούν αυτά τα αδικήματα εκλύουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης ως εκ τούτου τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τις καλύπτουν δημοσιογραφικάανελλιπώς. Με ποιο τρόπο γίνεται αυτή η κάλυψη και πως επηρεάζεται το έργο της αστυνομίας από τις δημοσιεύσεις;
Στο πλαίσιο της Επιστημονικής Ομάδας Εργασίας του Crime & Media Lab, η οποία εντάσσεται στις ενέργειες του Κέντρου Μελέτης Εγκλήματος, με Επιστημονικά Υπεύθυνη την Αγγελική Καρδαρά, Διδάκτορα Τμήματος ΕΜΜΕ ΕΚΠΑ, Φιλόλογο, Συγγραφέα, Εισηγήτρια και Εκπαιδεύτρια E-Learning ΕΚΠΑ, το μέλος της Επιστημονικής Ομάδας, Παναγιώτα Γιάγκου, Εγκληματολόγος και Αστυνομικός της Αστυνομίας Κύπρου, έλαβε συνέντευξη από τον Κλάδο Επικοινωνίας της Υποδιεύθυνσης Επικοινωνίας, Δημοσίων Σχέσεων & Κοινωνικής Ευθύνης της Αστυνομίας Κύπρου, στην οποία διαφαίνεται πώς η μια συνιστώσα (αδίκημα εναντίον προσώπου) αλληλοεπιδρά με την άλλη (Μ.Μ.Ε.) και πώς παρουσιάζεται το αποτέλεσμα στο κοινό.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο καλύπτονται δημοσιογραφικά τόσο σοβαρές υποθέσεις και η πολιτική που ακολουθείται μεταξύ της Αστυνομίας και των Μ.Μ.Ε. Μία πρωταρχική διαπίστωση είναι ότι «η επίδραση τους [των Μ.Μ.Ε.] στο έγκλημα συνήθως είναι ποιοτική και δύναται να επηρεάσουν την κοινή γνώμη όσον αφορά στην οπτική σκοπιά και τη στάση που θα κρατήσει το κοινό για μια εγκληματική πράξη, στοιχείο που φαίνεται και από τα παραδείγματα που παρουσιάζονται. Τέλος, δίνονται κάποιες κατευθυντήριες γραμμές προς τα Μ.Μ.Ε. με τις οποίες θα μπορέσει η συνεργασία των δύο πλευρών να είναι πιο ουσιαστική και εποικοδομητική και το αποτέλεσμα προς το κοινό να είναι εγκυρότερο.
Βλ. περισσότερα εδώ
Υποθέσεις ανθρωποκτονιών και απεικόνιση τους στα κυπριακά ΜΜΕ