της Δρ Αναστασίας Χαλκιά, Κοινωνιολόγου – Εγκληματολόγου
Ι. Εννοιολογική και θεωρητική προσέγγιση των εγκλημάτων μίσους
Ως έγκλημα μίσους ορίζεται η εγκληματική πράξη που υποκινείται από έχθρα ή προκατάληψη ενάντια σε ένα άτομο ή την περιουσία του (κινητή και ακίνητη), βασιζόμενη σε πραγματικά ή εικαζόμενα φυλετικά, εθνικά/εθνοτικά, θρησκευτικά, έμφυλα χαρακτηριστικά, στην αναπηρία και στο σεξουαλικό προσανατολισμό του θύματος (McLaughlin, 2006, σ. 194). Ο ανωτέρω εγκληματολογικός ορισμός περιλαμβάνει τις βασικές διαστάσεις των νομικών ορισμών των εγκλημάτων μίσους στην Ευρώπη και εν γένει στις Δυτικές βιομηχανικές κοινωνίες.
Ομοίως, η ελληνική έννομη τάξη σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν.4285/2014, αναφέρει ότι οι πράξεις ή οι ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων «προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία».
Μολονότι τα εγκλήματα μίσους είναι εγγενή στις ανθρώπινες κοινωνίες, η πολιτειακή και η επιστημονική εστίαση σε αυτά είναι σχετικά πρόσφατες.
Διαβάστε Περισσότερα